Sowieso een vraag die het waard is om jezelf op zijn tijd te stellen. Het antwoord geeft vaak inzicht waar je staat in het leven en ook waarom je bepaalde keuzes maakt (of juist niet).
Ik denk de laatste tijd regelmatig dat ik psycholoog ben geworden om de menselijke geest te willen begrijpen. De manier waarop die geest functioneert telt namelijk zoveel verschillende vormen dat ik er nog dagelijks door verrast wordt.
Tegelijkertijd probeer ik als psycholoog orde aan te brengen in de chaos van alles wat zich binnen de hoofden van mensen afspeelt. Met name van hen die het lef hebben om mij dagelijks daarin te laten meekijken. Als afgestudeerd geesteswetenschapper ga ik er tenslotte vanuit dat er toch wel een paar principes zijn die als universeel ‘geestelijk’ kunnen worden beschouwd.
Inmiddels denk ik dat ik in ieder geval twee gemene delers in de menselijke geest zie waar wij allemaal wel eens last van hebben.
1. De menselijke geest is ‘sticky’. Met andere woorden, het heeft de bijna onbedwingbare neiging dingen ‘vast te willen pakken’. Gevolg: wij mensen denken onszelf onrustig (ook wel piekeren genoemd) en/of worden bang van dingen die we niet kunnen controleren.
2. De menselijke geest is ‘self-centered’. Bij uitstek kan de geest niets anders dan zichzelf ervaren. Daarom nemen wij mensen de wereld waar volgens onze eigen geschiedenis, sensaties en normen. Gevolg: wij verlangen naar verbinding met andere geesten, maar ervaren in plaats daarvan meestal eenzaamheid en onbegrip.