Gebruik jij porno of gebruikt porno jou?
Wat is de gemene deler van Gibran Alcocer, Nayan Samuel en Andrea Vanzo?
Om te beginnen waarschijnlijk hun onbekendheid.
Ik kende hen in ieder geval niet, tot een paar maanden geleden.
Maar ere wie ere toekomt, de grootste gemene deler is het algoritme van Spotify.
Enerzijds ben ik dit Zweedse muziekplatform dankbaar dat het me liet kennismaken met de prachtige composities van de Mexicaan Gibran, de Israëliër Nayan en de Italiaan Andrea.
Anderzijds ervaar ik sinds kort Het Grote Nadeel: ik heb hun pianomuziek de laatste tijd zó vaak geluisterd dat Spotify mij vrijwel alleen nog maar méér pianotips voorschotelt.
Terwijl mijn muzieksmaak de afgelopen dertig jaar juist heel erg breed georiënteerd is geraakt. Van huis uit kreeg ik klassieke muziek mee, mijn jeugdvriendje had de eerste House Party-cd’s (van zijn broer) en in mijn puberjaren verdiepte ik mij in allerlei vormen van metal.
In de jaren daarna liet mij graag alleen nog maar verder beïnvloeden. In mijn studententijd maakte ik kennis met jazz, lounge, techno en hiphop. Mijn ene ex-vriendin hield van reggae, de andere van Franse chansons en Nederlandse klassiekers. Op een festival raakte ik zelf in de ban van trap music en dubstep.
Ik wil maar zeggen: je eigen smaak wordt vooral beïnvloed door je omgeving.
Minder smaakvariatie
Maar net als bij vrijwel ieder mens vindt die beïnvloeding tegenwoordig nauwelijks meer in levenden lijve plaats. In plaats van toevallige en verrassende ervaringen krijgen we steeds meer ideeën voorgeschoteld van een algoritme dat juist elk toeval wil uitsluiten.
Daarom baal ik zo van Spotify. Het pretendeert mij het aanbod te geven dat het beste bij mij past. Maar het gevolg is dat mijn smaak juist steeds minder gevarieerd wordt, en daardoor dus juist minder in plaats van meer individueel.
Uiteraard is dit voor de online porno-industrie niet anders. De techgiganten in die wereld schijnen zelfs nog een stapje verder te gaan: Door een analyse te maken van het precieze moment waarop een uniek IP-adres zijn (of haar) hoogtepunt bereikt, krijgen ze inzicht in welk beeld voor die specifieke gebruiker de grootste dopamineboost geeft. Zodat ze die beelden een volgende keer sneller kunnen aanbieden, met veel meer vergelijkbare varianten.
(Wil je hier meer over weten, luister dan deze podcastaflevering. Waarschuwing: het is wel een link naar Spotify.)
Wie staat er aan het roer?
Algoritmes kapen onze wil, dat is niet nieuw. Hoe luier we onszelf toestaan te zijn, hoe minder we weten wie we kunnen worden. Hoe meer tijd we online doorbrengen, hoe meer intimiteit we verliezen.
Dus wat moet ik doen om mijn behoefte aan gevarieerde muziek te stillen?
In één woord: moeite.
Ik moet moeite doen om op zoek te blijven gaan naar nieuwe muzikanten, andere genres.
Ik moet moeite doen om in het onbekende te blijven stappen.
Het is precies dezelfde moeite die mannen moeten doen die seks te belangrijk hebben gemaakt in hun leven of die meer porno kijken dan ze willen.
Moeite om uit je eigen cocon te stappen en op onderzoek uit te gaan naar wie je óók kunt zijn in dit leven – ook al is de weg daarnaartoe vaak vol hobbels en de uitkomst ongewis.
Het is ook precies deze moeite die mannen moeten doen om deel te nemen aan de retraite Mannen & Seksualiteit.
Omdat intimiteit spannend is en je moed nodig hebt om te willen weten wie je kunt worden.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.Ok