06 456 94 123 matthijs@mindyoursex.nl
In de afgelopen maand heb ik te maken gehad met een chiropractor, een osteopaat en een fysiotherapeut. Allemaal paramedici die op zijn minst deels vergoed worden door de zorgverzekering.
 
Al die bezoekjes hadden één gemene deler. Bij elk eerste contact stond er een laptop tussen ons in. Want eerst moesten er routinevragen gesteld worden en mijn gegeven antwoorden gedigitaliseerd.
 
Dat snap ik en dat is niet erg. Wat ik wel erg vind is dat geen enkele van deze drie professionals de tijd nam om eerst contact met mij te maken. Gewoon, contact van mens tot mens. Mij op mijn gemak stellen, mij een gevoel van veiligheid geven. In plaats daarvan keek ik de eerste tien minuten naar ogen die niet naar mij keken, maar naar een laptopscherm.
 
Emotional labor
In 1983 muntte sociologe Arlie Hochschild de term emotional labor, wat je zou kunnen vertalen als ‘emotionele arbeid’. Ze introduceerde het begrip als verwijzing naar betaald werk dat een bepaalde emotionele intelligentie vereist, bijvoorbeeld de opgewekte houding die wordt verwacht van mensen die werken aan boord van een vliegtuig of in een restaurant.
 
Het punt dat Hochschild maakte is dat werk natuurlijk fysiek en mentaal is, maar dat het cruciale waarvoor je betaald wordt ligt in je capaciteit om bepaalde gevoelens te onderdrukken of juist op te wekken. In veel beroepen betekent dit in ieder geval: de ander niet opzadelen met je eigen sores.
 
In mijn vak, en ik durf te stellen in elk zorgverlenend beroep, betekent dit: met je volledige aandacht bij de ander zijn, hem/haar serieus nemen en alle mogelijke moeite doen om die persoon zich emotioneel veilig te laten voelen bij jou.
 
Precies daarom vielen mijn bezoekjes aan de chiropractor, de osteopaat en de fysiotherapeut me zo tegen. Ik wil niets afdoen aan hun vakkundigheid, en met een verleden in de GGZ snap ik dat een goede documentatie noodzakelijk is.
 
Maar volgens mij kan het anders, nee móet het anders. Minder bureaucratie, meer contact. Minder routineus werk, meer emotionele arbeid.
 
Waar ik in geloof
Het is in ieder geval de belangrijkste reden waarom ik ervoor heb gekozen om buiten de zorgverzekeraars om te werken. Daardoor heb ik veel meer tijd, aandacht en energie voor de mannen die bij mij komen.
 
Als psycholoog geloof ik erin dat we in de eerste plaats allemaal mens zijn. Daarom gaat goede zorg niet over vinkjes die je moet afvinken om die zorg te laten vergoeden. Goede zorg gaat over de bereidheid én vaardigheid om emotionele arbeid te verrichten.
 
Het betekent dat ik de emotionele arbeid moet verrichten die hoort bij mijn beroep. Dat ik een nieuwsgierige houding laat zien, ongeacht hoe ik zelf in mijn vel zit. Dat ik een ander niet veroordeel, ondanks mijn eigen normen en waarden. Dat ik contact met een ander blijf zoeken, ook al lukt het niet.
 
Doe je emotionele werk
Ook mannen die vastlopen in hun leven omdat ze zich te veel zijn gaan bezighouden met seks en/of porno hebben precies dát werk te doen. Het verrichten van emotionele arbeid. Mogelijk in hun werk, maar in ieder geval in hun privéleven.
 
Hoe deze emotionele arbeid er precies uitziet hangt af van iemands persoonlijkheid, zijn familiegeschiedenis en de relaties hij onderhoudt met voor hem belangrijke anderen. Maar cruciaal is dat je je eigen patronen kent – je vastgeroeste denkpatronen en je ingesleten gedragspatronen. Om deze patronen vervolgens los te leren zien van wie je in essentie bent.
 
In het MYS-programma leer je hoe je dit doet. Dan ga je het emotionele werk doen dat je te doen hebt. Je leert hoe je je emoties op orde krijgt en hoe je contact maakt met jezelf. Zodat je betere relaties krijgt.